در این زمان کودکان آرام آرام شروع به راه رفتن میکنند. دستهایشان هماهنگتر و قویتر میشود و با میل سیری ناپذیری دائم و دائم میخواهند بازی کنند. در این دوران کودکان کم کم به به دنبال کشف ارتباط وقایع میروند، مثلاً از خود میپرسند «چه میشود اگر عروسکم را پرت کنم؟» یا «چه اتفاقی میافتد اگر قاشق را به بشقاب بکوبم؟»؛ در عین حال چون حافظهی بلند مدت کودک در این سن هنوز قوی نشده، دائم یک کار را تکرار میکنند و تکرار کارها برایشان خسته کننده نیست.