آیا شما هم از افرادی هستید که به کوهنوردی علاقهمندند اما تا به حال به صورت جدی به سراغش نرفتهاند؟
خب تا حدی حق دارید! کوهنوردی ورزشیست که دنگ و فنگ زیاد دارد و لوازمش مدلهای مختلفی دارد. اما در کل میتوان وسایل کوهنوردی را در چند دستهی عمده جا داد:
۱- کفش کوهنوردی
۲- لباس کوهنوردی
۳- کوله پشتی کوهنوردی
۴- لوازم ایمنی کوهنوردی
۵- لوازم اتراق و کمپینگ
در این مطلب قرار است به کفش کوهنوردی بپردازیم و شما را در این زمینه راهنمایی کنیم. برای خرید کفش کوهنوردی باید چه کرد و انواع کفش کوهنوردی چیست؟
اگر به گذشتهای نه چندان دور برویم کفشهای کوهنوردی فقط یک مدل داشتند: کفشهای چرمی؛ اما این روزها اگر به دیوار سری بزنید متوجه میشوید مدلهای بسیاری وجود دارند که هرکدام به شکلی با نیاز شما متناسباند، هر چند کفشهای چرمی همچنان طرفداران خاص خود را دارند.
در هر شکل کفش کوهنوردی باید:
- ضد آب، ضد سرما و گرما و البته ضد ضربه و آسیب در برابر عوامل بیرونی باشد
- رویهی آن نرم باشد. البته این به آن معنا نیست که میتوانیم از این لحاظ کفش کوهنوردی را با کفش پیادهروی مقایسه کنیم، بلکه منظور این است که رویه خشک نباشد و در برابر حرکت ارتجاعی پا انعطاف نشان بدهد
- کف کفش عاجدار، مقاوم، محکم و ضد لغزیدن باشد
- پا در کفش قابلیت تعریق داشته باشد
- بندهای کفش تا دم پنجهی پا برسد
- ساق بلند باشد و بتواند از ساق و قوزک کوهنورد نگهداری و محافظت کند
انواع جنس رویهی کفشهای کوهنوردی عبارتند از: چرم، گورتکس و سیمپاتکس، کولار، تین سولیت و پلاستیک سخت، که البته معروفترین و پر کاربردترین آنها گورتکس است که در برابر باد و آب مقاوم است و در عین حال هوا از نسوج آن به داخل رفت و آمد کرده و باعث تنفس پا میشود.
در شکل زیر لایههای مختلف گورتکس را میبینید که معروفترین رویهی لوازم کوهنوردی به شمار میآید. این رویه از یک سو هوا را به خارج کفش هدایت میکند و قابلیت تنفس را برای پا مهیا میکند و از دیگر سو مانع فرود باد و آب و گرد و غبار به کفش میشود.
اما انواع کفش کوهنوردی از این قرارند:
کفش کوهپیمایی
کفش کوهنوردی حرفهای
کفش کوهنوردی سنگین تک پوش
کفش کوهنوردی سنگین دو پوش
کفش سنگنوردی
کفش یخنوردی
از آنجا که کفشهای کوهنوردی سنگین دو پوش و کفشهای سنگنوردی و یخنوردی بیشتر برای حرفهایهاست و آنها که دنبال اینجور کفشها هستند خودشان دو سه پیرهن بیشتر از ما در کوه و پیمایش مسیر پاره کردهاند، از معرفی اینجور کفشها میگذریم و در این مطلب فقط به معرفی کفشهای کوهپیمایی و کوهنوردی حرفهای و تک پوش میپردازیم:
کفشهای کوهپیمایی در دو دستهی کفشهای هایکینگ و کفشهای بوت قابل دسته بندیاند.
کفشهای هایکینگ معمولاً نیمساقاند و برای طی کردن مسیرهای خاکی و خشک با بار سبک قابل پیشنهادند.
کفشهای بوت کوهپیمایی به درد مسیرهای خشک و گلی، کوهنوردی کلاسیک سبک، پیمایشهای سنگلاخی آسان و سفرهای پر فراز و نشیب میخورد. این کفشها اگر رویهی گورتکس داشته باشند برای پیمایشهای چند ساعته در مسیرهای برفی ساده و بیدردسر نیز مناسباند.
کفشهای کوهنوردی حرفهای:
این کفشها همگی ساقدار و رویهی ضد سرما دارند (اغلب گورتکس) و برای پیمایش مسیرهای سنگلاخی و سخت در فصلهای گرم و نیمه سرد بسیار مناسباند. اگر قصد طی طریق در زمستان را دارید، این کفشها تا یک روز همراه خوبی برای شما خواهند بود، اما اگر پیمایش شما بیشتر از یک روز زمان میبرد و به ارتفاعی بیش از 3۰۰۰ متر فکر میکنید به سراغ کفشهای سنگین و پوشدار بروید.
کفشهای کوهنوردی سنگین تک پوش:
این کفشها تا ارتفاع ۵۰۰۰ متر یار خوب پای شما خواهند بود و با کف محکم و رویهی مقاومشان مسیر را به خوبی برای شما میگشایند. اگر به صعودهای زمستانی چند روزه فکر میکنید کفشهای تک پوش بهترین پاسخ به نیاز شما هستند.
در پایان یادتان باشد:
* کفشهای کوهنوردیِ خود را همیشه یک سایز بزرگتر بخرید که اگر جوراب ضخیم به پا کردید به مشکل نخورید.
* هنگام انتخاب کفش از ضد ضربه بودن آن مطمئن شوید. برای این کار کفش را پا بزنید و بعد نوک پایتان را به آرامی به زمین یا پایهی صندلی بکوبید، اگر ضربه به پایتان منتقل شد آن کفش را فراموش کنید.
* کفش کوهنوردی هرگز جا باز نمیکند، پس سایزهای کوچک یا کیپ پا را هرگز خریداری نکنید.
حالا وقت آن است که سری به دیوار بزنید و هر نوع کفشی را که به دنبالش هستید، در کوتاهترین زمان ممکن بیابید.