املاک بر اساس نوع کاربری‌شان می‌توانند مسکونی، اداری، تجاری، بهداشتی، فرهنگی، ورزشی و... باشند. املاک اداری املاکی‌اند که با داشتن مجوزهای لازمه از شهرداری و نهادهای مربوطه می‌توانند تبدیل به دفاتر کار شوند و در عین حال مجوز «نصب تابلو» دارند.
املاک اداری از لحاظ قیمت، یا مبالغ رهن و اجاره از املاک مسکونی منطقه‌ی خود قیمت بسیار بالاتری دارند که این اتفاق به خاطر پرداخت وجوهی است که شهرداری حین صدور مجوز اداری و دریافت عوارض طلب می‌کند.
اما اگر در دیوار املاک اداری را جستجو کرده باشید با اصطلاحی به نام «موقعیت اداری» نیز برخورده‌اید. اما املاک «موقعیت اداری» چه جور املاکی‌اند? این املاک به علت قرار گرفتن در مناطق پرتردد و همجواری با املاک اداری در خیابان‌های مهم به عنوان «موقعیت اداری» به مستاجران یا خریداران معرفی میشوند؛ اما در اصل کاربری آنها «مسکونی»ست. بنا بر قانون استفاده‌ی تجاری و اداری از اماکن مسکونی جرم است. املاک با موقعیت اداری همواره مورد سوظن بازرسان شهرداری‌اند و افرادی که در آن ملک‌ها فعالیت می‌کنند غالباً با جریمه‌های سنگین روبرو میشوند. البته این به آن معنا نیست که از املاک مسکونی نمیتوان برای هیچ کار دفتری بهره برد. بنا بر نص صریح قانون (بند بیست و چهار ماده پنجاه و پنج قانون شهرداری) استفاده از املاک غیر تجاری برای کارهای دفتر وکالت، دفاتر ازدواج و طلاق، دفاتر مهندسی، دفاتر مجلات و روزنامه و مطب غیر قانونی نیست؛ اما یک شرط مهم دارد: فقط و فقط خود مالک باید برای راه‌اندازی این کارها اقدام کند و فرد غیر مالک نمی‌تواند در محل غیر اداری-تجاری چنین دفاتری دایر نماید.
کاظم خبره