* از نرخ حق التحریر ثبت ازدواج در دفاتر رسمی آگاه باشید. نرخ مصوب ثبت ازدواج طبق ابلاغیه سال ۹۴ یک میلیون و ۹۰۰ هزار ریال (۱۹۰ هزار تومان) است. البته ممکن است از خود بپرسید که این مبلغ در سال ۹۶ چقدر است؟ نگران نباشید! طبق اعلام رئیس کانون سردفتران این مبلغ تا سال ۱۳۹۷ ثابت خواهد بود. برای پیدا کردن دفاتر ازدواج و طلاق و سالنهای عقد میتوانید به دیوار ما تکیه کنید.
* یک لیست از تمام افرادی که میشناسید و دوستشان دارید تهیه کنید. سعی کنید لیستتان کامل کامل باشد! بعد روبروی نامشان بر اساس اولویتشان عددی از شمارهی ۱ تا ۴ بنویسید. آنوقت برای کمتر شدن خرجتان تصمیم گیری کنید: آیا میخواهید فقط درجه یکها بیایند، یا اینکه فرضاْ از درجه یکها تا درجه سهها همه را میخواهید دعوت کنید؟ این دیگر بستگی به خودتان و جیبتان دارد!
* به جای هدیه گرفتن از افراد، از آنها کمک بگیرید. آیا در میان دوستان و افراد خانواده موزیسین سراغ دارید؟ خب چه چیز بهتر از اینکه آنها در عروسیتان به ایجاد طرب بپردازند؟ عکاس با استعداد کاردرست هم میانشان هست؟ عالیست! بگویید از شما و مهمانانتان عکس بگیرد.
* سعی کنید مراسم عروسیتان را در خانه یا محیط خارج شهر جشن بگیرید. هیچکس شما را به خاطر اینکه به تالار یا باغ نبردیدشان مواخذه نخواهد کرد. هدف از ازدواج اگر خوشحالی و شادمانی جمعی است که این مهم هر کجا ممکن است، و اگر قرار است خاطرهای به جا بماند این خاطره ناشی از کنار هم بودن است نه در فلان باغ و بهمان تالار حضور داشتن.
* برای گلآرایی ماشین و محل جشن پول زیاد خرج نکنید. مهم این است که چیزی ماشین شما را از سایر ماشینها متمایز کند، اما ضروری نیست که خروار خروار به آن گل بچسبانید. شاید چند روبان رنگی هم کارتان را راه بیندازد.
* برای تهیه کارت دعوت خودتان دست به کار شوید. لازم نیست هزینهی زیادی برای چاپ یا خرید کارتهای عجیب و غریب بپردازید. چند کارت زیبا و مناسب تهیه نمایید، سپس اگر دستخطتان خوب است خودتان نام افراد، تاریخ، آدرس و متن مورد نظرتان را در دعوتنامه بنویسید، اگر هم نه خب از یکی از آشنایان که دست خطش بهتر است بهره ببرید.
* برای تهیهی غذا خودتان دست به کار شوید. لذت شام عروسی نه به صد جوره بودنِ آن که به لذت صرفش کنار هم است. سعی کنید منوی غذایتان را زیاد پیچیده نکنید. یک تا دو مدل غذا شاید برای همه خوب و راضیکننده باشد.
* پذیرایی قبل و بعد از غذا را ساده برگزار کنید. چند سینی میوه و چند جعبه شیرینی همان چیزیست که میتوان روبروی مهمانان گذاشت و از آنها به زیبایی و آبرومندی پذیرایی کرد.
* برای تهیهی لباس عروسی با خونسردی عمل کنید. هیچ کجای تاریخ ننوشتهاند که لباس عروس باید پفدار، دارای دامن چند متری طبقه طبقه، خیاطی عجیب و غریب یا امثالهم باشد. لباس عروس که معمولاً سفید است، قرار است نشانهای برای او باشد از خوببختی و زیبایی. پس میتوانید با یک لباس سادهی سفید هم خوشاقبالترین عروس دنیا باشید. اما اگر تاکیدتان روی لباس عروسی خاص است، لااقل از خرید آن پرهیز کنید و یک دانه مناسبش را اجاره نمایید. برای اجارهی لباس عروس دیوار مرجع بسیار کامل و مناسبی است. آقای داماد هم با همین فرمان میتواند جلو برود و زیاد خودش را در دردسر نیندازد: یک کت و شلوار شیک ساده، بدون وسواس از این جهت که فلان یا بهمان باشد. به قول امروزیها «کول» باشید.
* از فامیل نزدیک و رفقای فابریکتان برای کمک در مراحل پذیرایی و خوشامد و شام بهره ببرید. یک شب است، و مطمئن باشید آنها از این که این شب را برایتان زیبا کنند لذت میبرند؛ پس از اینکه این درخواست را با آنها مطرح کنید خجالت نکشید.
* برای تک تک مراحل عروسی از قبل برنامه بریزید. اینکه چه ساعتی مراسم شروع شود، چه ساعتی شام سرو شود، چه ساعتی زمان بزم باشد و اینجور موارد. داشتن برنامه به شما کمک میکند که در روز مراسم کمتر اضطراب داشته باشید.
* برای آماده کردن عروس و داماد و آرایش و پیرایش سر کیسه را سفت نگه دارید. یک آرایشگاه مردانه برای آماده کردن داماد همان کاری را میکند که برای سایر مراجعین انجام میدهد، نهایتاً آنکه شاید کرم یا پنککی هم به صورت آقا بمالد! برای کاهش هزینهی آمادهسازی داماد، بهتر است او ابتدا موی سر، ریش و ابروهایش را در یک آرایشگاه معمولی و معتمد آماده کند و سپس سایر موارد را به بانوان چیرهدست خانه و فامیل بسپارد.
عروس عزیز هم فراموش نکند که با آرایش زیاد و میکاپ شدید چیزی بر زیبایی او مضاف نخواهد شد و نهایتاً فقط پول قابل توجهی را بیدلیل در جیب سالنهای آرایش خواهد ریخت. هیچکس بهتر از خود عروس نمیداند چه آرایشی به او میآید، لذا اگر میخواهید عروس شوید خودتان ابتکار عمل را در دست بگیرید و نگذارید آرایشگرتان هر آزمایشی که خواست رو صورتتان انجام بدهد. از قدیم گفتهاند زیبایی در سادگیست؛ باید این را هم اضافه کنیم که سادگی خرج کمتری هم دارد.