ایران از معدود کشورهای چهار فصل دنیاست، آنطور که می‌توان در عرض چند ساعت از یک منطقه یا شهر کاملاً سرد و کوهستانی به نقطه‌ای گرمسیری نقل مکان کنید. تنوع آب و هوایی ایران در عین ایجاد زیبایی‌ها و شگفتی‌های اقلیمی شگرف، به کمک گردشگری داخلی آمده و باعث شده که هموطنان عزیزمان در اوقات فراغت خود به دیدار این دیدنی‌های یگانه و دل‌انگیز بروند.
ایران از لحاظ آب و هوایی چهار اقلیم عمده دارد: اقلیم سرد و کوهستانی، اقلیم گرم خشک و نیمه خشک، اقلیم گرم و مرطوب، اقلیم معتدل و مرطوب.
در فصل تابستان به جز اقلیم و سرد و کوهستانی، بخش عمده‌ای از کشور با افزایش دما و گرمای زیاد، کاهش باران و تابش قوی خورشید روبروست. از همین رو شاید یکی از بهترین انتخاب‌ها برای گشت و گذار در فصل گرما، سر زدن به مناطق سرد و کوهستانی باشد. پیش از آن که شهرنشینی و یکجا نشینی تبدیل به فرهنگی عمومی شود بسیاری از ایل‌ها در فصل تابستان به همین مناطق می‌رفتند و در آن اتراق می‌کردند. به اینجور نواحی و اماکن که مختص سکونت در فصل گرماست «ییلاق» گفته می‌شود.
پس بهتر است به دنبال ییلاقات ایران بگردیم و آنها را برای تابستان شناسایی کنیم.
عمده‌ی ییلاقات ایران در دامنه‌ها و کوهپایه‌های دو رشته کوه اصلی کشور یعنی «البرز» و «زاگرس» واقع شده است. این دورشته کوه که در بخش شمالی و غربی کشور حضور دارند پر از مناطق بکر کوهستانی‌اند. برای دسترسی به ییلاقات شمال ایران از طریق چند مسیر اصلی که نقاط مرکزی و شرقی و غربی ایران را به شمال کشور متصل می‌کند، اقدام کنید: جاده‌ی فیروزکوه، جاده‌ی هراز، جاده‌ی چالوس، جاده‌ی رشت و دو مسیر دیگر که یکی در شمال شرق کشور از بجنورد به گرگان می‌رسد و دیگری در شمال غرب که اردبیل را به آستار می‌رساند. رشته کوه البرز در شمال کشور از شرق تا غرب پر است از اینجور مناطق خوش آب و هوا که مناسب سفرهای تابستانی است. از خوش ییلاق استان گلستان و سوادکوه و رینه‌ی استان مازندران تا دالخانی و ماسوله و هزارجریب گیلان.
اما غرب ایران را نیز کم از این دیدنی‌ها ندارد. رشته کوه‌های زاگرس که در بیش از ۱۴ استان کشور دامن گسترانیده، در بسیاری از این استان‌ها مناطق کوهستانی دیدنی و اعجاب انگیزی ساخته است. تفرجگاه‌های زیبایی نظیر اشترانکوه لرستان و روستاهای اطرافش در لرستان، دنا در کهگیلویه و بویر احمد، شاهین دژ آذربایجان شرقی، گردوی استان مرکزی، تجریان در ایلام و صدها مثال دیگر که در این مطلب موجز نمی‌توان به تمامشان اشاره کرد.
از آنجا که این مناطق غالباً کوهستانی‌اند و مقاصد جذابی برای سفرهای هیجان‌انگیز و کمپینگ به شمار می‌آیند در پایان چند توصیه برای شما هنگام سفر به این مناطق داریم.
۱) هیچ چیز بر زمین نریزید و تمام پسماندهایتان را جمع‌آوری کنید. یادتان باشد این تذکر فقط برای مواد پلاستیکی و شیمیایی نیست.
بسیاری از افراد با دورریختن اضافات مواد غذایی و پوست آجیل و خشکبار به این نکته اشاره می‌کنند که این مواد جذب طبیعت می‌شود. هر چند که این ادعا درست است، اما تا زمان جذب این مواد توسط طبیعت دو اتفاق رخ می‌دهد: الف- این مواد ممکن است تعادل گیاهی، غذایی یا بهداشتی محیط را به هم بزند. شاید پوست سیبی که شما دور می‌ریزید منجر به بیماری گوارشی برای یک پرنده شود. ب- تا جذب این مواد در طبیعت زیبایی دیداری محیط از بین می‌رود. تصور کنید که وسط یک منطقه‌ی بکر ناگهان با حجمی از میوه‌ی گندیده و پوست تخمه روبرو شوید.
۲) چیزی از طبیعت برندارید. طبیعت محل سوغات بردن و تهیه‌ی هدیه برای دیگران نیست. مثال معروفی هست که می‌گوید: اگر قرار است از طبیعت چیزی بردارید، فقط عکس بردارید؛ و اگر قرار است چیزی به جا بگذارید، فقط رد پایتان را به جا بگذارید.
۳) تا جایی که ممکن است از برافروختن آتش خوددرای کنید و اگر گریزی نیست سعی کنید تمام نکات ایمنی را رعایت کنید و آتش را وقت ترک محیط کاملاً خاموش نمایید.
۴) به فرهنگ محلی، عرف‌های حاکم و ساکنین در مناطق مختلف احترام بگذارید. از سر و صدای زیاد یا حضور با وضعیتی که ممکن است به رنجش افراد بومی ختم شود نیز پرهیز نمایید.
۵) سری به بخش سرگرمی و فراغت دیوار بزنید و در میان تورها رنگارنگ یکی را انتخاب کنید و خاطراتی خوش برای خودتان بسازید.